Isang Himno ng mga Salita ng DiyosTanging Ang Lumikha ang May Awa sa Sangkatauhang Ito
I
Tanging ang Lumikha ang may matibay na awa't pag-ibig.
Siya lang ang nagmamahal sa Kanyang mga nilikha,
sa Kanyang mga nilikha.
Bawa't isipin Niya'y para sa kabutihan ng tao.
Bawa't damdamin Niya'y kapulupot ng kanilang pag-iral.
Kapahayagan ng kung ano at mayroon Siya ay para sa tao.
Lahat ay para sa tao.
II
Sa puso Niya'y ramdam ang bawat kilos ng tao.
Sala nila'y pumupukaw sa poot N'ya't kalungkutan.
Ngunit pag sila'y nagsisisi, pinatatawad Niya, nagagalak S'ya.
Siya ay laging nagmamadali, nasa bawa't dako bawat sandali.
Bawat damdamin Niya'y iniaalay; ang buong buhay Niya,
ito ay tahimik Niyang iniaalay sa bawat segundo.
Lahat ay para sa tao.
III
Walang awa sa sariling buhay, ngunit tao'y minamahal.
Gamit ang Kanyang kamay, hinubog ang sangkatauhan.
Pagdamay at pagpaparaya'y ipinadarama Niya,
na walang kundisyon o kapalit,
nang tao'y mabuhay sa ilalim ng Kanyang pagtitig,
na isang araw, sila'y magpapasakop at kilalanin
na Siya ang isa na nagtutustos,
at kilalanin na Siya lamang.
Ah…
Siya ang nagtutustos ng buhay ng sangnilikha,
buhay ng buong sangnilikha.
Bawa't isipin Niya'y para sa kabutihan ng tao.
Bawa't damdamin Niya'y kapulupot ng kanilang pag-iral.
Kapahayagan ng kung ano at mayroon Siya ay para sa tao.
Lahat ay para sa tao. Lahat ay para sa tao.
mula sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento